0 +
Atomska banja
Dijagnostika predstavlja proces koji vodi do dijagnoze bolesti. Dijagnostika, odnosno pravilno postavljanje dijagnoze, osnova je za dobro lecenje. U procesu postavljanja dijagnoze lekar se rukovodi simptomima i znacima bolesti. Proces dijagnostike se sastoji od dijagnostickih metoda u koje spadaju anamneza, inspekcija, palpacija, auskultacija i ostale dijagnosticke metode.
Sa jedne strane, za postavljanje dijagnoze bolesti, ponekad je dovoljan samo osnovni fizikalni pregled koji lekar izvodi u svojoj ordinaciji uz eventualnu upotrebu osnovnih medicinskih aparata, poput stetoskopa. Sa druge strane, određene dijagnostičke metode zahtevaju ne samo složeniju opremu već i izvođenje u strogo kontrolisanim uslovima.
LABORATORIJSKA DIJAGNOSTIKA
Rezultati LABORATORIJSKIH ispitivanja pomažu lekaru u proceni zdravstvenog stanja pacijenta.
Laboratorijske analize koriste lekari u svakodnevnom radu i od značaja su za:
Prilikom postavljanja dijagnoze, dobijene vrednosti se porede sa referentnim vrednostima, dok se za praćenje toka bolesti, kao i efekta terapije, nalazi pacijenta se upoređuju sa njegovim ranijim nalazima.
Ukoliko pacijent nema zdravstve tegobe, preporuka je da se krvna slika (KKS), pregled urina i osnovne biohemijske analize (glukoza, holesterol, trigliceridi, urea, kreatinin, mokraćna kiselina, bilirubin, AST, ALT, ALP, gvoždje, itd.) iz preventivnih razloga rade svakih sest meseci ili najmanje jednom godišnje. Te analize će poslužiti lekaru da prati zdravstveno stanje pacijenta.
ULTRAZVUČNA DIJAGNOSTIKA
Zahvaljujući jednostavnosti i neškodljivosti izvođenja pregleda, ultrazvuk predstavlja pouzdanu i efikasnu metodu u otkrivanju i praćenju različitih obolenja organa kao što su:
Organi trbusne duplje, kostano zglobni sistem, stitasta zlezda, dojka i dr. Tehnika pregleda se zasniva na zvučnim talasima visoke frekvence koji prolaze kroz tkiva i organe, odbijaju se različitim brzinama, vraćaju se ka sondi i vizuelizuju na ekranu.
Ultrazvuk abdomena je dijagnostička metoda koja ima za cilj prikazivanje strukture različitih organa u trbušnoj duplji i oboljenja istih: urođene anomalije, zapaljenske promene – akutne i hronične, ciste, benigni i maligni tumori, ciroza jetre, kalkuloza (kamenci) žučne kese i bubrega, prisustvo slobodne tečnosti u trbušnoj duplji, aneurizme (proširenja) i aterosklerotični plakovi (naslage) na velikim krvnim sudovima, povrede.
Ultrazvuk kostano zglobnog sistema je visoko sofisticirana, neskodljiva i veoma precizna dijagnosticka metoda kojom mozemo vizualizovati promene na zglobnim strukturama( hrskavica, sinovija, kapsula zgloba), pripojima i strukturi tetiva i ligamenata, misicima i dr. Ima izuzetan znacaj u dijagnostifikovanju zapaljenskih i degenerativnih oboljenja zgloba, povreda i oboljenja misica, povreda i upala ligamenata, tetiva.
EMNG DIJAGNOSTIKA
Elektromioneurografija je dijagnostički pregled koji pripada oblasti neurologije i važi za jednu od najadekvatnijih metoda za ispitivanje funkcije nerava i mišića. EMNG se obavlja uz pomoć kompjuterizovanih aparata, savremenom tehnologijom odnosno površinskim i iglenim elektrodama koje mogu da se primenjuju kod pacijenata svih uzrasta.
Rezultati dobijeni EMNG analizom sačinjavaju nalaz koji neurologu govori o preciznom mestu, rasprostranjenosti i nivou oštećenja ispitanih nerava i mišića. Spektar dijagnoza koje mogu proisteći iz EMNG pregleda je velik, a neke od njih su kompresivne neuropatije (sindrom karpalnog tunela, sindrom Guyonovog kanala, sindrom kubitalnog tunela i slično), radikulopatije, polineuropatije.
SPECIJALISTIČKE I SUBSPECIJALISTIČKE AMBULANTE
Mineralne vode koje su ispitane na teritoriji Gornje Trepče, mogu se koristiti za medicinsku rehabilitaciju obolelih od neuroloških bolesti, naročito se pokazala efikasnom kod Sclerosis multiplex, reumatskih bolesti ( zapaljenskih i degenerativnih),kao i bolesti gastrointestinalnog trakta i perifernih krvnih sudova. Niz cinilaca koji udruzeno deluju( mineralna voda,umerena klima,cist planinski vazduh,povoljno magnetno polje, povoljni rezim ishrane,sna,odmora i razonode),medjusobno se dopunjujuci, u Atomskoj banji, omogucavaju jacanje i oporavak organizma iscrpljenog dugotrajnom bolescu i rehabilitaciju odredjenih kategorija bolesnika sa ciljem da se osposobe za sto aktivniji i samostalniji zivot.
I REUMATSKE BOLESTI
1. Hronične inflamatorne bolesti
– Artritis
– Spondiloartropatije
2. Degenerativne reumatske bolesti
– Artroze
-Spondiloze, diskartoze, diskopatije
3. Vanzglobni reumatizam
– Mioziti, fibroziti,panikuliti
4. Metaboličke reumatske bolesti
– Giht
II NEUROLOŠKE BOLESTI
1. Bolesti centralnog nervnog sistema
– Multipla skleroza
– Parkinsonova bolest
– Stanje poslepreležanog cerebrovaskularnog inzulta
– Cerebralna paraliza
– Posttraumatske mijelopatije
– Stanja posle preležanog mijelitisa i encefalomijelitisa
– Distrofije
2. Bolesti perifernog nervnog sistema
– Polineuropatije
– Mononeuritisi, Polineuritisi
– Traumatska oštećenja nerava
III BOLESTI GASTROINTESTINALNOG TRAKTA
– Hronični gastritis, duodenitis, enteritisi
– Ulkusna bolest želuca i duodenuma
– Colon iritabile
Fizikalna terapija
Hidro terapija
Kineziterapija
Horizontalna terapija
Ultrazvučna terapija
Magneto terapija
Lasero terapija
Elektro terapija
Fizikalna terapija predstavlja primenu raznih oblika fizičke energije (svetlosne, toplotne, električne, magnetne, mehaničke…) u cilju prevencije, lečenja i funkcionalnog osposobljavanja obolelih i povređenih (medicinska rehabilitacija).
Naziv fizikalna terapija potiče od grčke reči “fysis”, što u prevodu znači “prirodna”, tj.primena prirodnih faktora u svrhe lečenja. Još su stari Asirci, Egipćani, Grci i Rimljani koristili Sunčevu svetlosnu energiju u svrhe lečenja. I stari Kinezi su koristili prirodne agense u svrhe lečenja, posebno toplotu, pokret, ubod…
Zato možemo reći da je fizikalna terapija jedna od najstarijih metoda lečenja u istoriji medicine.
U fizikalnoj terapiji koriste se različite fizikalne procedure koje imaju svoje namene i efekte. Najčešće se koriste elektroanalgetski postupci u svrhu smanjenja bola kao i elektrostimulacija mišića u svrhu jacanja oslabljenog mišića.
Još od doba starog Rima ljudima je poznata lekovitost vode u ovim krajevima o čemu svedoče terme kod Čačka koje datiraju iz III v. nove ere. Lekovite vode Gornje Trepče su po svom sastavu jedinstvene u svetu. Osim hemijskog dejstva koje su rezultat mineralnog sastava, vode ove banje poseduju i fizička svojstva koja se koriste u terapijske svrhe. Aktiviraju se nervni procesi, stimuliše se kardiovaskularni i respiratorni sistem, poboljšava se cirkulacija i metabolizam, a kod reumatskih bolesti smanjuje bol i ukočenost. Hidrostatički pritisak na venske sudove dovodi do njihovog boljeg pražnjenja i rasterećenja proširenih vena. Radioaktivni elementi koji se nalaze u njoj imaju blagotvorno dejstvo na oporavak nervnih i misićnih tkiva. Takođe, one sadrže retke mikro i makro elemente, koji su poznati po aktivnom biološkom dejstvu na ljudski organizam.
Hidroterapija je jedna od osnovnih i najdelotvornijih terapija koje se sprovode u ovom lečilištu i izvodi se u kadama i bazenima uz adekvatnu hidomasažu.
Podvodna masaža je vrsta hidroterapije koja se izvodi u vodi, pomoću poseb¬nih aparata koji pod određenim pritiskom izbacuju mlaz vode usmeren na deo tela koji se masira.
Kineziterapija, kao jedna od metod medicinske rehabilitacije, u suštini je nespecifična funkcionalna forma lečenja koja koristeći pokret ili kretanje, kao osnovni instrument u naporu, poboljšava narušeno zdravstveno stanje ili dovedi do potpunog izlečenja. Povoljni efekti kineziterapije mogu biti lokalni i opšti. Najčešći kineziterapijskih postupci su vežbe koje se sprovode u cilju aktivnog lečenja ili prevencije.
Terapijski efekti kineziterapije su:
Horizontalna terapija podrazumeva primenu srednjefrekventnih struja sa izrazitim analgetskim i biostimulativnim efektom. Vreme aplikacije može biti od 20 minuta do jednog sata. Ima široko polje primene i fizikalnoj medicini:
VAKUSAK
Antiedematozna terapija koja podrazumeva limfnu drenazu principom podpritiska-nadpritiska,kao i stimulaciju duboke venske i arterijske cirkulacije. Postiže se drenaža međućelijske tečnosti, eliminacija toksina, poboljšanje protoka krvi i limfe.
Indikacije:
Manuelna masaža
Masaža je najstarija prirodna metoda medicinskog lečenja. Ona datira od kad postoji i ljudski rod. Spominje se u skoro svim starim kulturama. Bila je sastavni dio službene medi¬cine starog Rima, starog Egipta i stare Grčke. „Švedska gimnastika” podrazumevala je vežbe i masažu. Sve ovo brzo stiče popularnost širom Evrope i Amerike, tako da se to može smatrati za početak naučno zasnovane moderne masaže. Sve više osećajući blagotvorno dejstvo masaže, stručnjaci iz ove oblasti počeli su sa primenom raznih tehnika ili hvatova, dolazeći do saznanja da svaki od njih ima posebno dejstvo na ljudski organizam. Tehnike koje se koriste u masaži su sledeće: glađenje, trljanje, gnječenje, lupkanje, valjanje i primena vibracije, kao i niz dodatnih međuhvatova. Sve ove tehnike imaju svoj učinak na kožu, potkožno tkivo, muskulaturu, krvne sudove, nerve, ligamente i koštano-zglobni sistem.
Najvažniji terapijski efekti UZ su:
Indikacije za primenu UZ:
Subakvalni ultrazvuk: primena ultra zvuka putem medijuma-vode
Sonoforeza: unosenje leka putem ultrazvuka.
Elektromagnetno polje deluje na nivou ćelije iz čega proističu mnogobrojna terapijska dejstva na ceo organizam:
Indikacije za primenu EMP su:
Ova terapija je primena svetlosnog zraka prvenstveno u cilju otklanjanja bola i smanjenja otoka. Terapijska dejstva LASERA su:
HILT – LASER APARATI VISOKE SNAGE
Indikacije za primenu LASERA su brojne:
Primena struja koje pozitivno uticu na metabolizam svih tkiva:
Dijadinamicke struje
Terapijski efekti ovih struja su:
Indikacije za primenu DDS:
Galvanske struje terapijski efekti ovih struja su:
Indikacije za primenu galvanske struje:
Interferentne struje, Terapijska dejstva ovih struja su:
Terapijski značaj ovih struja je selektivna stimulacija denervisanih mišića pri povredama i oštećenjima perifernih nerava.
Indikacije za primenu (ES): periferne pareze i paralize kod povreda i oštećenja nerava radi sprečavanja i lečenja hipotrofije i atrofije mišićnog tkiva.
Tens: transkutana elektro-neuro stimulacija,terapija bola. Efikasan protiv bola različitog porekla:
Jednostavnost primene i minimalan broj kontraindikacija omogućava pacijentu da kontroliše bol i smanji upotrebu lekova – analgetika, bez ikakvih sporednih efekata.
1. Akutna psihoza, aktuelno asocijano ponašanje ili akutna sklonost ka samoubistvu
2.Akutno lečenje bolesti zavisnosti
3.Akutna infektivna bolest praćena febrilnim stanjem
4.Aktivni i evolutivni oblici plućne i vanplućne tuberkuloze
5.Dekompezacija vitalnih organa
6.Dijabetesna ketoacidoza i hiperosmolarno stanje
7.Maligne bolesti u fazi aktivnog onkološkog lečenja ili odmakloj fazi bolesti koja nije pod kontrolom
8.Imunosupresivna terapija posle transplatacije ćelija, tkiva ili organa odnosno u prvih 12 meseci nakon transplatacije ćelija hematopoeze
9.Faza demencije koja onemogućava saradnju sa osiguranim licem/Mini mental skor ispod 19/
10.Aktivna faza reumatskih bolesti
11.Nestabilna anghina pectoris
12.Refraktorna srčana insuficijencija/ NYHA IV /
13.Maligna hipertenzija
14.Flebotromboza dubokih vena nogu
15.Embolija pluća
16.Imobilizacija koja sprečava rehabilitaciju
OSTEOARTRITIS – veoma bolno oboljenje zglobne hrskavice, može imati različite uzroke. Uz osnovne faktore, poput urođene predispozicije i gojaznosti, često uzroke nalazimo u preopterećenjuzglobova kao i raznovrsnim traumama i sportskim povredama. Na Zapadu skoro 10% populacije boluje od ove bolesti, a kod gotovo 80% ljudi starijih od 55 godina rendgenski snimci pokazuju oštećenja hrskavice. Tipični simptomi su bol u zglobovima i ograničenje pokreta u zgobovima. Molekularna ortopedija je do najsitnijih detalja proučila biološke procese unutar obolelog zgloba i spoznala da je jedan od najvećih “krivaca“ upravo protein Interleukin-1 (IL-1). U zglobu obolelom od osteoartritisa nalazimo znatno povećanu koncentraciju tog proteina, a on pospešuje dalje oštećenje hrskavice, pa zglob vremenom gubi svoju funkciju.
– osteoartritis kolena, kuka, ramena, lakta i skočnog zgloba
– traumatske povrede hrskavice zgloba
– lumboishialgija
– traumatske rupture muskulature
– patološke promene tetiva i ligamenata
– druga zapaljenska i posttraumatska stanja
Orthokin – zaštitni protein iz Vaše krvi
– Krv se uzima iz vene direktno u specijalnu EOT monovetu. Posebno tretirane staklene kuglice koje se nalaze unutar monovete „lepe“ na sebe ćelije krvi i podstiču sintezu zaštitnih proteina tela.
– Monovete se pohranjuju u inkubator na 37C što predstavlja optimalne uslove za kvalitetnu sintezu zaštitnog proteina.
– Centrifugiranjem se ćelije krvi odvajaju od seruma obogaćenog visokom koncentracijom zaštitnog proteina i čuvaju za dalju primenu.
– Finalno dobijamo 5-6 injekcija seruma, koje se zavisno o indikaciji, 1-2 puta nedeljno ubrizgavaju u oboleli zglob ili drugu regiju tela.
Orthokin terapijski sistem – pomaže u zaštiti hrskavice
Biološki antagonist faktora upale Interleukina 1 (IL-1) idealan je za prirodno i neagresivno lečenje osteoartritisa. Taj prirodni protein zove se antagonist receptora Interleukina-1 (IL-1ra).On onemogućuje agresivno delovanje IL-1 i deluje na način da smanjuje zapaljenje i otok u zahvaćenom zglobu, smanjuje bol te deluje zaštitno na tkivo zglobne hrskavice.Lečenje Orthokinom ima sve prednosti navedenih terapijskih efekata. Zaštitni protein, IL-1ra, prirodni je sastojak Vaše krvi. Njegova se količina, zajedno sa nekim drugim zaštitnim proteinima, povećava u procesu primene kondicioniranog krvnog seruma, koji čini osnovu medicinskog proizvoda Orthokina, a koji se u zahvaćeni zglob aplikuje u vidu injekcije. Orthokin terapija se uspešno preimenjuje još od 1997.U mnogobrojnim studijama potvrđuje se dejstvo kondicioniranog krvnog seruma Orthokina u smanjenju bolova u zglobovima i povećanju pokretljivosti zgloba. Kontinuirani proces propadanja hrskavice u osteoartritisom zahvaćenim zglobovima se usporava.
Orthokin terapija može se koristiti i za bolesti tetiva i mišića, kao i kod povreda
Signalni proteini, kao što je IL-1, su supstance koje upozoravaju ćelije u telu da je došlo do infekcije ili povrede tkiva. Telo reaguje upalom. Ako zapaljenje ne prođe kroz nekoliko dana, razvija se hronična upala. Takav razvoj događaja često je vidljiv u bolestima kao što su osteoartritis, povrede hrskavice, tetiva, ligamenata, mišića i hronočni bol u leđima. Zadatak zaštitnih bioloških antagonista IL-1, kao što je IL-1ra, jeste sprečavanje upale.
U svrhu lečenja implementirana su dugogodišnja klinička iskustva eminentnih stručnjaka ovog dela Evrope, sa posebnim osvrtom na specifičnosti sportskog traumatizma, vreme oporavka ,koje mora biti prilagođeno zadatim rokovima od strane sportskih asocijacija kao i ugovornim klauzulama sportista. Primenom klasicnih oblika fizikalnog tretmana i regenerativnih metoda, sto je Orthokin terapija, vreme oporavka se skraćuje na maksimalno moguće,uz maksimalnu sanaciju postraumatskih ožiljnih promena i eventualne onesposobljenosti povređenog telesnog segmenta. Atomska banja je jedina specijalizovana ustanova za rehabilitaciju,u nasoj zemlji, koja koristi i prirodne faktore( mineralna voda) i klasicnu fizikalnu terapiju i najnovija dostignuca regenerativne medicine sto rezultira maksimalnim efekteima rehabilitacionog tretmana.